...Gerçekten dona kalmışdım.Böyle bir təklifi kaçıramazdım.Kardeşim burada açken ben elim-kolum bağlı oturamazdım.Küçük yaşlarımdan Sherlock Holmes,Agata Christi temalı dedektif kitapları okuduğumdan aklıma direkt DNA veya Parmak izi diye şeyler geldi.Ama benim kaldığım yer atölye değildi.Orta okulda ismimi sadece .Melisa biliyordu.Amma o sonra sınıfdan çıktı.Muhtemelen o değildi.İsmimi ona söylediğim gün Selinle,Yasmin yanımızdaydı.Buda o demek oluyorki,ikisinden biri bu mektupu yazan kişi.Ümidim kesilmişdi.Nasıl bulacakdım?Belki o ikisinden biri bile değildi.Bir an duraksadım.Okulu bıraktığımda Yasmin almanyaya gidecekti.Kalıyor Selin.Bence bunu yapacak cesaretde ancaq Selinde ola bilirdi.
Peki ya şimdi ne yapacaktım?Mektup yazsam içerisine "İsmin Selin"yazsam hangi adrese bırakacaktım?Lusyaya bakmaya giderken birden onunla çarpıştık.Mektup elimden yere düştü yan çöndüğünde yazıyıyordu."27 numaralı mektup kutusuna bırak".Artık numaranıda verdiğine göre gide bilirdim.Ama Lusya? Onu evde bırakamazdım.Onuda yanımda götürdüm.Söylenen mektup kutusuna geldik Ama...Yine o.Bana zarfı veren adamdı.Acaba bu adam postçumuydu?Bir kadının kapısını çalıp aynen bendeki gibi aceleli-aceleli gidiyordu.Merakımı yenemedim.Gitdim kadının kapısını çaldım.
-Merhaba efendim.Birşey sora bilirmiyim?
Soyukkanlı şekilde sor dedi.
-Mektupda yazılanları okuyabilirmisiniz?
İlk önce itiraz etdi.Ama çok israr edince gösterdi. Mektup da yazılanları gördüğümde şaşkınlıkdan gözlerim büyüdü...